به همت دپارتمان سلامت در حوادث و بلایا  دوشنبه 30 آبان 1401، سی وششمین نشست از جلسات گفت وشنود مرکز تحقیقات تغییر اقلیم و سلامت با عنوان "تغییر اقلیم، جابجایی جمعیت و پیامدهای سلامتی ناشی از آن" با سخنرانی دکتر صادق احمدی ماژین برگزار شد.
در طول دهه گذشته، وضعیت بی سابقه ای از گرمایش جهانی شاهد بوده ایم. بسیاری از دانشمندان استدلال کرده اند که افزایش سطح انتشار دی اکسید کربن به عنوان یک گاز گلخانه ای، به طور قابل توجهی در گرم شدن دمای جهانی و بی ثباتی اقلیم موثر است. خطر تغییرات آب و هوایی جهانی در نتیجه افزایش انتشار گازهای گلخانه ای چالشی عمیق برای جامعه بین المللی است.
به طور گسترده پیش بینی می شود که تغییرات آب و هوایی باعث افزایش قابل توجهی در مقیاس حرکت جمعیت های انسانی در دهه های آینده شود. نگرانی فزاینده در مورد تغییر اقلیم به عنوان یکی از عوامل مهم در جابجایی جمعیت در آینده، به شکل خاصی  ناشی از "آگاهی از احتمال تغییرات مرتبط با اقلیم در محیط زندگی و کار مردم است  که باعث تشدید بیماری و مرگ‌ومیر می شود و بر این اساس، مردم ممکن است تصمیم بگیرند به مکان هایی نقل مکان کنند که تصور می شود زندگی بهتری را خواهند داشت.
بر اساس گزارش مرکز پایش و نظارت بر جابه‌جایی‌های داخلی، ایران تحت تاثیر بدترین خشکسالی خود در ۵۰ سال گذشته قرار دارد. اما با توجه به ماهیت تدریجی وقوع خشکسالی در کشور، آمار آوارگی‌های ناشی از این پدیده در دسترس نیست. اگرچه بیشترین جابه‌جایی اقلیمی در مناطق کم بارش و خشک صورت می‌گیرد اما حالا مقاصد مهاجرتی نیز ظرفیت زیستی مناسبی ندارند. به عبارتی، اکنون چالش‌های جدیدی پیش پای مهاجران است. برخی به شهرهای شمالی مانند گیلان و مازندران می‌روند و برخی شاید مهاجرت فرامرزی داشته باشند.
پژوهشگر رصدخانه مهاجرت ایران : «بر اساس گزارش مرکز آمار (۱۳۹۵)، استان‌های تهران، البرز، یزد، اصفهان و سمنان بیشترین تعداد مهاجر ورودی را داشتند.» «استان‌های خوزستان، لرستان، کرمانشاه، همدان و سیستان و بلوچستان بیشترین مهاجر خروجی را داشتند که با معضل کم‌ آبی مواجهند.»
اگر تغییرات اقلیمی به مسیر فعلی خود ادامه دهد، احتمال افزایش تعداد افراد آواره در دهه های آینده وجود دارد. از این رو مطالعه در مورد جابجایی جمعیت و اثرات آن بر سلامت انسان یک ضرورت است و حداقل نکات زیر باید در مطالعات مورد توجه قرار گیرد. اگرچه گستره و میزان خطرات بهداشتی مرتبط با جابجایی های جمعیتی مرتبط با آب و هوا در آینده  را نمی توان به وضوح پیش بینی کرد، شواهد ناشی از حرکت های مشابه جمعیت ها نشان می دهد که خطرات سلامتی بر مزایای سلامتی غالب خواهد بود.