برگزاری سمینار دانشجویان بین الملل میکرب شناسی پزشکی

در 26 اردیبهشت سمینار با عنوان بررسی اسنیتوباکتر بومانی در خاورمیانه توسط رزا برزان دانشجوی کارشناسی ارشد و زیر نظر دکتر دورقی ارائه شد. این دانشجو در این سمینار بیان کرد که اسینتو باکتر بومانی به عنوان یک باکتری پاتوژن فرصت طلب مطرح است و در دو دهه اخیر شیوع عفونت‌های ناشی از این باکتری افزایش چشمگیری داشته است. به‌ طوری که مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا(CDC) و همچنین سازمان جهانی بهداشت(WHO)، نام این باکتری را در اولویت‌ بحرانی خود به عنوان یک پاتوژن خطرناک قرار داده اند.  با توجه به اینکه این میکروارگانیسم برای اولین بار به عنوان پاتوژن، در خاورمیانه جدا شده است؛ اهمیت بررسی آن در کشورهای منطقه خاورمیانه، دو چندان است. اسینتوباکتر بومانی اغلب از عفونت‌های زخم، عفونت‌های دستگاه تنفس و عفونت‌های مجاری ادراری جدا شده و به عنوان عامل بیماری در نظر گرفته می‌شود. طبق مطالعات انجام شده در کشورهای خاورمیانه، شیوع عفونت‌های بیمارستانی ناشی از اسینتوباکتر بومانی در بخش مراقبت‌های ویژه نیز بالا است. مقاومت آنتی‌بیوتیکی در این باکتری به طور متعدد در بخش های مختلف بیمارستانی دیده شده است و معضل دیگری که در خصوص آن وجود دارد، انتقال ژن‌‌های مقاومت بین سویه‌های مختلف است. کارباپنم‌ها از دسته‌ آنتی‌بیوتیک‌هایی هستند که مقاومت به آن‌ها به طور فزاینده‌ای در میان سویه‌های اسینتوباکتر بومانی در حال افزایش است. در سویه‌های اسینتوباکتر بومانی مقاوم به کارباپنم‌ها (Carbapenem-resistant A. Baumannii ؛CRAB) در کشورهای حوزه خاورمیانه، حضور ژن‌هایی نظیر OXA، NDM، VIM، TEM، GES و IMP گزارش شده است. بنابراین با توجه به نکات مذکور بررسی، پایش و پیگیری جنبه‌های مختلف اسینتو باکتر بومانی در خاورمیانه امری ضروری به نظر می‌رسد.

هچنین در 23 خرداد دو سمینار توسط دانشجویان بین الملل میکرب شناسی پزشکی برگزار شد. ابتدا بها مظهر دانشجوی کارشناسی ارشد سمینار خود با عنوان پوشش دهی واکسیناسیون علیه عفونت های میکروبی در کشور عراق را که زیر نظر دکتر پورمند تهیه کرده بود ارائه داد و گفت: واکسیناسیون برای پیشگیری از بیماری های عفونی و ارتقای سلامت عمومی حیاتی است. تاریخچه واکسیناسیون عراق علیرغم چالش های مهم، پیشرفت قابل توجهی را نشان می دهد. کاربرد فعلی واکسیناسیون با موانعی مانند مسائل امنیتی و لجستیکی مواجه است، اما همچنان تلاش برای پوشش جامع ایمن سازی ادامه در کشور ادامه دارد. میزان شیوع عفونت های میکروبی در سراسر کشور متفاوت است و مناطق روستایی آسیب پذیرتر هستند. و فقدان واکسیناسیون منجر به افزایش نرخ عفونت می شود. تلاش‌های جاری با هدف افزایش دسترسی به واکسن وکاهش نابرابری‌های منطقه‌ای در میزان عفونت های میکروبی در دست انجام است. پس از او احمد یاسین دیگر دانشجوی کارشناسی ارشد سمینار خود با عنوان مروری بر مخازن زیست محیطی، انسانی، میکروبی و حیوانی هلیکوباکتر و راه های انتقال آن به انسان را که زیر نظر دکتر بختیاری تهیه کرده بود ارائه داد و گفت: هلیکوباکتر یک باکتری گرم منفی مارپیچی شکل و میکروآئروفیل است. وارن و مارشال آن را در سال 1982 کشف کردند و درک ما از میکروبیولوژی معده را برای همیشه متحول کردند. در حالی که انسان مخزن اصلی هلیکوباکتر پیلوری باقی مانده است، اما عمدتاً مخاط معده حدود نیمی از جمعیت جهان را آلوده میکند. با این حال، در سایر مکان های بدن انسان مانند حفره های دهان و روده هم یافت شده است. هلیکوباکتر پیلوری به اشکال مختلفی وجود دارد: شکل مارپیچی قابل کشت، شکل کوکویید زنده ماندگار اما غیرقابل کشت، و شکل دژنراتیو غیر قابل زنده ماندن. گونه های هلیکوباکتر از منابع مختلف محیطی از جمله آب، خاک و محصولات غذایی جدا شده اند که نشان دهنده مسیرهای انتقال بالقوه محیطی است. گونه‌های دیگر هلیکوباکتر در میزبان‌های حیوانات مختلف یافت شده‌اند که راه‌های انتقال احتمالی بیماری‌های مشترک بین انسان و دام را نشان می‌دهند. جالب توجه است که گونه‌های کاندیدا حامل DNA هلیکوباکتر هستند که نشان می‌دهد موجودات قارچی ممکن است به عنوان مخزن یا ناقل این میکرب عمل کنند. هلیکوباکتر پیلوری از طریق بزاق از فردی به فرد دیگر منتقل می شود و همچنین می تواند از طریق مدفوع آلوده در غذا یا آب منتشر شود. علاوه بر این، به بررسی انتقال هلیکوباکتر پیلوری از طریق پیوند میکروبیوتای مدفوعی (FMT) با کپسول های خوراکی با توجه به یک مقاله پرداخت.

در انتها دانشجویان و اساتید به تبادل نظرات خود در مورد سمینارهای ارائه شده پرداختند.