مقدمه:
 کنترل ویروس کرونا در مقایسه با بیماری‌های مشابه دیگر (مانند سارس، مرس و غیره)، کمی دشوارتر است، زیرا سرعت انتقال آن بالا است. متاسفانه این بیماری در مراحل اولیه علائم بالینی ندارد و علائم آن شامل تب، سرفه‌های خشک و غیره در مراحل پیشرفته بیماری دیده می‌شود. همین مسأله، کنترل ویروس کرونا را سخت‌تر می‌کند. از این رو آگاه شدن از راه‌های انتقال و  رعایت اقدامات پیشگیرانه، بهترین  روش برای نابودی بیماری است.. نتایج پژوهش‌های علمی نشان می‌دهد اصلی‌ترین راه انتقال ویروس کرونا، انتقال فرد به فرد است که از طریق "تماس" یا "قطره" صورت می گیرد. در حالت "تماسی"، رعایت نکردن فاصله 1 تا 2 متری با فرد بیمار، سبب  انتقال می‌شود. همچنین قطرات ناشی از بازدم، سرفه، عطسه یا صحبت کردن فرد بیمار، می تواند موجب انتقال بیماری از طریق "قطره"،   ‌شود. هنوز پاسخ قطعی در خصوص انتقال بیماری از طریق ذرات هوا (آئروسل) وجود ندارد اما ویروس می تواند با ذرات بسیار ریز معلق در هوا ترکیب  و موجب تشکیل آئروسل شود. آئروسل های حامل ویروس که در هوا شناورند می‌توانند در اثر استنشاق باعث بروز بیماری شوند.

نتیجه‌گیری:
 در خصوص انتقال کروناویروس از طریق هوا یا همان آئروسل‌ها هنوز شواهد علمی قوی وجود ندارد. اما با توجه به احتمال انتقال از طریق ذرات هوا، توصیه می‌شود حتی‌المقدور از ماندن طولانی‌مدت در یک محیط بسته که تراکم آئروسل در آن زیاد است دوری و اقدامات بهداشت فردی را رعایت کنید.