مقدمه:
آنچه که تاکنون در مورد تأثیر ویروس کرونا بر کودکان می‌دانیم این است که موارد نسبتاً کمی از این ویروس در بین کودکان گزارش شده است.  اما سؤال این است که با توجه به ناشناخته بودن این ویروس، احتمال آلودگی کودکان به ویروس کرونا چقدر است؟
شواهد موجود در زمینه پاسخ به سؤال:
شواهدی مبنی بر حساسیت بیشتر کودکان در مقابل ویروس کرونا وجود ندارد. بیشتر موارد تایید شده ویروس کرونا در چین، در بزرگسالان رخ داده است. البته این عفونت در کودکان با سنین بسیار پایین نیز گزارش شده است؛ اما از تجارب گذشته نظیر شیوع انواع دیگر ویروس‌های کرونا (مانند سارس و مرس)، به نظر می رسد ابتلا به ویروس کرونا در کودکان شایع نیست. بر اساس مطالعات صورت گرفته روی بیماران مبتلا به ویروس کرونا، از بیش از 44 هزار مورد تایید شده در چین، تنها 416 مورد (کمتر از 1 درصد)، کودکان نه ساله یا کمتر بودند. شواهد نشان می‌دهد که در چین، کودکان مبتلا به ویروس کرونا، اغلب علایمی شبیه سرماخوردگی مانند تب، آبریزش بینی و سرفه داشته‌اند. در تعداد کمی نیز علایم دستگاه گوارش (مانند استفراغ و اسهال) گزارش شده است. طبق این گزارش ها، کودکان مبتلا به ویروس کرونا معمولاً علایم خفیفی نشان داده‌اند. در موارد بسیار نادری هم عوارض شدید عفونی مشاهده شده است. برای دور ماندن کودکان از این بیماری، لازم است احتیاط‌هایی مانند شست و شوی مدام دست‌ها با آب و صابون یا استفاده از ضدعفونی‌کننده های الکلی و دور ماندن از افراد بیمار رعایت شود.
نتیجه گیری:
به نظر می رسد احتمال ابتلای کودکان به این عفونت بسیار کمتر از بزرگسالان است و اگر کودکان دچار این عفونت شوند، علایم آن خفیف خواهد بود و کودکان نسبت به بزرگسالان کمتر در معرض ابتلا هستند. اما به دلیل این‌که کودکان درک درستی از ویروس و روش‌های انتقال آن ندارند، می‌توانند یکی از گروه‌های اصلی انتشاردهنده ویروس بین افراد باشند. بنابراین تعطیلی مدارس، دور نگهداشتن کودکان از افراد آلوده و نیز جلوگیری از حضور کودکان در جامعه در هنگام همه‌گیری، راهبرد مؤثری در مقابل گسترش این ویروس در جامعه است.